BIYERNES.
Ito ang pinakamasayang araw. Dahil huling araw ito ng isang linggong pasok sa eskwela. Laging masaya tuwing biyernes maraming nangyayari,maraming pinapasa na mga takdang-aralin at mga proyekto na ilang araw na pinagpuyatan. Pero nagbago ang lahat nung tumungtong na kami sa kolehiyo.
Ibang-iba ang aura ng biyernes sa amin simula pa lang ng umaga ipinapagawa na kami ng kung ano-ano na wala namang kinalaman sa aming asignatura. Naloloka kaming lahat dahil lagi siyang nagpapagawa ng mga bagay na nangangailangan ng napakalaking halaga ng pera at oras. Sobrang dami niya kung magpagawa hindi niya iniisip na marami rin kaming inaasikaso.
Sa pangalawang klase ito ang pinakamadaling asignatura tuwing biyernes. Walang sakit sa ulo at walang mura na maririnig mula sa bibig ng mga kablockmates ko. Sana siya na nga lang prof namin buong biyernes. Napakabait niya sobra sa araw na ito siya ang nagiging pahinga namin sa isang napakalungkot na araw.
Ang huli naming klase ang pinakamatagal,mainit,nakakainis at nakakagalit. Dahil wala kaming ginawa sa klase na ito kundi ang magpaypay,matulog, at mainis. Madalas kaming sabihang bobo,unggoy at mga walang kwenta. Kadalasan nagdadasal kami na sana ay hindi siya pumasok o di kaya'y makansela ang klase. Napakataas rin kanyang mga ekspektasyon kaya nahihirapan kami magbigay ng mga proyekto at maglahad ng ulat.
Ngayong patapos na ang sem masaya kami na malungkot. Masaya dahil wala na ang pangtatlong prof namin na nagpahirap sa amin ng sobra. Malungkot dahil magkikita pa rin kami ng aming unang prof sa araw ng biyernes ng tatlong sem.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento